21 mrt Politiezones Beringen/Ham/Tessenderlo en Heusden-Zolder gaan nauwer samenwerken
De politiezone Beringen/Ham/Tessenderlo en de politiezone Heusden-Zolder gaan (nog) nauwer samenwerken. Volgens burgemeester-voorzitter Thomas Vints en zijn collega Mario Borremans biedt een doorgedreven samenwerking meerdere voordelen.
Vorig jaar nog besloten de negen burgemeesters van de gemeenten Beringen, Ham, Hamont-Achel, Hechtel-Eksel, Leopoldsburg, Lommel, Peer, Pelt en Tessenderlo om mogelijke fusieplannen voor de eenmaking van hun vier politiezones niet verder te zetten. Het ‘on hold’ zetten van deze fusiebeweging neemt niet weg dat politiezones tegen limieten aankijken en genoodzaakt zijn om routes te zoeken om de eigen capaciteit zo efficiënt mogelijk in te zetten.
In dit opzicht hielden de korpschefs van de politiezones Beringen/Ham/Tessenderlo en Heusden-Zolder, op vraag van hun bestuurlijke overheden, de voorbije weken enkele verkennende gesprekken met als doel de slagkracht van beide korpsen te verhogen.
In de praktijk werken de twee politiezones immers reeds langer samen: op het terrein verlenen de ploegen in bepaalde situaties elkaar bijstand en ook enkele permanentierollen worden reeds gedeeld. “Onze zones hebben heel veel gelijkenissen”, zegt Mario Borremans (voorzitter PZ Heusden-Zolder). “Het gaat om zones met gelijkaardige uitdagingen die een gelijklopende aanpak vergen.”
In een volgende stap zal concreter bekeken worden naar wat een mogelijke samenwerking kan inhouden op het vlak van aansturing en coördinatie van de ploegen op het terrein, infodeling, het cellencomplex, verkeer, lokale recherche en handhaving van de openbare orde.
Ook volgens Thomas Vints (voorzitter politiezone Beringen/Ham/Tessenderlo) levert deze samenwerking meerdere voordelen op. “Door ervaringen uit te wisselen, goede praktijken te versterken en onze kennis met elkaar te delen, bekomen we meer expertise, terwijl de samenwerking ook tot efficiëntiewinsten en kostendeling zal leiden. Zo kunnen we op termijn, bijvoorbeeld, samen investeren in opleiding en trainingen. Het staat ons ook toe om een antwoord te bieden op organisatorische en maatschappelijke uitdagingen waar de zones vandaag mee geconfronteerd worden, zonder dat we daarbij onze eigenheid verliezen.”